Oonagh i Kamień Przeznaczenia

"Prolog"

No... Jak coś to Oonagh czyta się Una, a Soir - Sła^^ To tak na wszelki wypadek^^

***

Biegła przed siebie, na oślep. Czuła na sobie wzrok, podobny do dwóch ostrzy. Ogarniał ją strach. Paniczny strach. Szybko wbiegła w zarośla. Schyliła się przed atakiem. To było zwierzę. Wilk. Podniosła głowę. Zwierzę nie atakowało, nawet nie miało takiego zamiaru. Wielki popielaty zwierz bacznie ją obserwował…

***

-Oonagh! Jaka jest odpowiedź na zadane przeze mnie pytanie?!- krzyknął pan Smith groźnie patrząc na uczennicę. Oonagh Soir nigdy nie była pilna. Nie lubiła się uczyć, ale jakoś zdawała egzaminy. Często podczas lekcji matematyki patrzyła się w okno i nie zwracała na nikogo uwagi.

-Nie słuchałam pana...- odpowiedziała spłoszona i założyła nerwowo kosmyk kręconych włosów za lekko spiczaste ucho. Oonagh nigdy nie lubiła swoich dziwacznych uszu, a tym bardziej, dziwacznego imienia. Nigdy nie miała pojęcia, czemu rodzice tak ją nazwali. Fascynacja książkami? Zwykły kaprys?

-Soir, czemu ty nigdy nie słuchasz?!- Smith był wyraźnie zirytowany

-Matematyka mnie nudzi…- zerknęła na czerwone oblicze nauczyciela- Znaczy się… Chyba po prostu nie mam umysłu matematycznego…- nieśmiało się uśmiechnęła i oczekiwała reakcji pedagoga. On pokręcił z politowaniem głową i poszedł zapisać na tablicy skomplikowany wzór, którego Oonagh nie miała nawet ochoty zrozumieć. Wzięła do ręki ołówek i szybko nakreśliła swoją wizję. Dziewczyna w długiej, szmaragdowej sukni, tuli się do drzewa. Obok niej siedzi wilk i uważnie jej się przygląda.
-Skąd u mnie takie dziwaczne pomysły?...- szepnęła i wbiła wzrok w szkic. Nagle usłyszała nieprzyjemny szept. Przed nią siedziała Angelina Fox, najpopularniejsza dziewczyna w szkole, a zarazem największy wróg Oonagh.

-Uncia znów do siebie gada…- Angelina parsknęła śmiechem i zawtórowały jej, cieniutkie głosiki kompanek Fox.

-Ciebie nie powinno to interesować!- Oonagh zmrużyła swoje granatowe oczy, ściskając z nerwów mocniej ołówek. Nie należała do ludzi kłótliwych. Starała się nie być konfliktowa, ale w obecności Angeliny zawsze puszczały jej nerwy.

-Patrzcie, patrzcie Soir nauczyła się mówić!- w głosie Angeliny była wyczuwalna drwina.

-Nie rozmawiam z jednokomórkowcami…- mruknęła Oonagh i pochyliła się nad rysunkiem. Nagle przed jej oczami pokazały się smukłe dłonie z różowymi paznokciami, chwyciły rysunek i podarły go na drobne kawałeczki. Spojrzała z wyrzutem na Angelinę.

-Nie tolerujemy takich jak ty…- wysyczała Angelina uśmiechając się do niej słodko. Oonagh nie mogła tego wytrzymać. Czuła jak powieki pieką ją od skrywanych łez. Wrzuciła wszystko do plecaka i bez słowa wyszła z klasy.

-Czemu nie mogę mieć przyjaciółki?! Czemu nie mogę być taka jak reszta dziewczyn?!- dziewczyna usiadła na korytarzu, wbiła wzrok w ziemię i wpatrywała się w małą kałużę łez. Nagle poczuła na plecach czyjąś dłoń. Odwróciła się. Nikogo za nią nie było.

-Dziwne…- pomyślała, ale dłużej się nad tym nie zastanawiała. Wstała z podłogi i otrzepała długą, czarną spódnicę.

-Czemu nie mogę być taka jak reszta dziewczyn? Bo jestem inna! Wyróżniam się. I z tego faktu jestem zadowolona.- powoli otarła łzy błyszczące na jej bladych policzkach. Podeszła do okna.

-Parter. Nie jest wysoko…- usiadła na parapecie i przerzuciła nogi przez framugę. Skoczyła. Wylądowała na ziemi z gracją kota.

-Muszę się oderwać od tej rzeczywistości… Pójdę do… Księgarni!...- delikatnie się uśmiechnęła i poszła pustą uliczką wprost do „Księgarni Pod Jednorogiem”…

***

Mam nadzieję, że się podobało^^

Post został pochwalony 0 razy

No! Udało mi się to przemęczyć XD
Wybacz, ale jakoś nie mogłam tego przeczytać na blogu, po prostu mi się nie dało, nawet nie wiem czemu XD

Więc wielka prośba: DAJ TU NEEEXTYY xD Bo tu jakoś mi się udaje czytać XD

Post został pochwalony 0 razy

No mi się bardzo podoba Smile

Ciekawe

Pozdrawiam

Post został pochwalony 0 razy

Fajne! *refleks szachisty =='* Dzie next?

Post został pochwalony 0 razy

Ładne to, Survenowi się podoba XD

	Cytat:
	Czuła na sobie wzrok, podobny do dwóch ostrzy.

Nie wiem czy dobrze sądze,ale dla mnie lepiej by brzmiało zamiast podobny zmienić na jakby. Chętnie poczytam nexta Very Happy

Ogólnie nie mam zbytnio chyba do czego się przyczepić- więc, trzymaj tak dalej i pisz nexta Smile

Post został pochwalony 0 razy