Mroczne czasy - opowiadanka

- Ładny? Dziewczyno! Lepszego nie znajdziesz! - Lavile zaśiała się, schodząc krętymi schodami. klatkę schodową oświetlały tysiące pochodni. - Ale niestety zajęty... Ale kiedyś będzie mój... - Uśmiechnęła się triumfalnie.

Post został pochwalony 0 razy

- Chciałabyś - prychnęła - Z taką przestarzałą fryzurą?.. No, chyba, że lubi staromodne laski sprzed kilkuset lat . Zaśmiała się.

Post został pochwalony 0 razy

Lavile zasmiała się, a jej smiech poniósł się echem po schodach.
- W kazdym razie napewno woli starsze. Tak generalnie mówiąc, to on ma kilka milionów lat... wiec nie licz, że poleci na nowości.

Post został pochwalony 0 razy

- No cóż kobieta zmienną jest - wytknęła język - Jak na razie to mi na niem niespecjalnie zależy. Powiedziałą Lilith, krzyżyjąc ręce za głową i idąc dalej za Lavile.

Post został pochwalony 0 razy

- Nigdy nie lubiłam tego odcinka... - W tym momencie krew na schodach zastąpiła gęsta, czarna i kleista smoła. - Ale to znak, że wiedzą i nikt nam krzywdy nie zrobi. No i przy okazji wiadomo, że się zbliżamy...

Post został pochwalony 0 razy

- Fleee.. Co to jest?! - krzyknęła dziewczyna odrywając stopę od smolistej mazi. - Trzeba jednak było przyczepić te bajery do butów umożliwiające latanie

Post został pochwalony 0 razy

- Nie narzekaj... Wierz mi, bywało gorzej. Dzisiaj Lucek ma dobry humor... Ciesz się, że nie widziałaś tych schodów jak Mammon nabroił. Oooo, wtedy się przejść nie dało. - Lavile zeskoczyła z ostatniego, dosć wysokiego stopnia, wzięła jedną pochodnię i ruszyła wąskim, ciemnym korytarzykiem w prawo. Schodzili ciągle w dół.

Post został pochwalony 0 razy

- Ciekawa jestem co tu się działo. - stwierdziła czarnowłosa, po czym podbiegła do Lavile - Ej, znasz jakiś eliksir na zatrzymanie życia? Znaczy jakoś tak się nazywał...

Post został pochwalony 0 razy

- Hm... Na czasową śmierć? - Spojrzała na nią przez ramię. Szła dalej korytarzem. Przed nimi zaczął majaczyć mały, jasny punkcik. - Nie idź w stronę światła... - Zachichotała. Cóż. To ten tunel zawsze pokazywał się ludziom, którzy byli bliscy śmierci. A idąc w stronę swiatła trafili by do piekła.

Post został pochwalony 0 razy

- No jakoś tak się nazywa... Chodzi o to, że czas przestaje być ważny dla ciała i duszy, czy jakoś tak... Jednym słowem wieczna młodość - póki cię ktoś nie zabije oczywiście - ogłosiła - Chociaż ty pewnie nie wiesz o istnieniu czegoś takiego, bo ty się nie starzejesz. Czemu nie iść w tamtą stronę? A co, gdybym poszła?

Post został pochwalony 0 razy

- Coś o nim słyszałam... Ale mi jest niepotzrebny, więc nie zgłębiałam tego. A tak do siebie mówię. Wodzisz, jeśli byłabyś bliska śmierci, zobacyłabyś ten tunel. Jeśli byś doszła do jego końca, już byś sięnie obudziła. Ale gdybyśzawróciła, dalej byś żyła. Teraz nic Ci sie nie może stać. Wiedzą, że idziesz, a na dodatek z kimś, kto nie żyje. - Lavile schyliła się. Sufit gwałtownie opadał w tym miejscu. - Uwaga. Niskie sklepienie.

Post został pochwalony 0 razy

- Jak dla mnie bomba. Lubię chodzić ciemnymi, mokrymi i niskimi tunelami - stwierdziła Lilith - Są tu jeszcze jakieś?

Post został pochwalony 0 razy

- Gdzie się nie ruszysz mozesz w taki trafić. Ale nie razdzę... Bez przewodnika się zgubisz. - Plamka światła stawała się coraz większa.

Post został pochwalony 0 razy

- Muhahahaha - zaśmiała się - Nie raz takimi chodziłam, sama byś się zgubiłą. Ja się w takim miejscu wychowałam

Post został pochwalony 0 razy

Lavile zaśmiała się.
- W piekle? Oj nie sądzę! Ja tutaj spędzilam ponad połowę życia, wiec wierz mi, znam to wszystko. A owszem, zgubiłabyś się, każdy korytarz zmienia swoje połozenie średnio raz na piekielną godzinę, czylu mniej więcej ludzka sekunda. - Koniec tunelu by lroraz bliżej. A przynajmniej takie sprawiał wrażenie.

Post został pochwalony 0 razy

- No może ludzkie korytarze się nie przemieszczają, ale też są niczego sobie. - powiedziała uśmiechając się złośliwie - Poza tym, gdybym miała tu przewodnika... No dobra, to co by było to już moja sprawa. - zmrużyła oczy nie przestając się uśmiechać

Post został pochwalony 0 razy

- Twoim przewodnikiem jestem teraz ja, więc nie snuj planów... Nareszcie! - Wyszli w końcu z korytarza. Przed nimi ukazał się świat z powierzchni.. ale cały w ogniu, zawalony złomem i zrujnowany. Wiał ty jakby wiatr. Gorąca fala powietrza. - Uważajcie pod nogi. Cholernie dużo smoły ostatnio tu się pzrelewa. - Lavile ruszyła przed siebie.

Post został pochwalony 0 razy

- Miałam rację, żeby wziąść te wichajstry do butów - mruknęła Lain idąc za Lavile.

Post został pochwalony 0 razy

-Mogłoby cię znieść... Chyba że masz też takie boczne? Ale nie będziemy długo szły. - Przeskoczyła kolejną kałużę smoły i ominęła wielką górę zomu. Ich oczom ukazała się klejna, mniejsza górka zlomu. Jednak była bardzo oddalona.

Post został pochwalony 0 razy

- Ile jeszcze? Nie wiem jak wy, ale ja nie jestem jakimś niewiadomo czym, tylko człowiekiem i się męczę!

Post został pochwalony 0 razy